گِلی ایبینُم ریشَ مِنش نی پُکه – خاکی من می بینم ریشه ای در آن رشد نمی کنه

اُوری ایبینُم ی تُک وَش نی تکه – ابری می بینم یک قطره از آن نمی چکد

صدا وَ دیوار در ایا وَ یو درنیا –  صدا از دیوار در می یاد از این در نمی یاد

ای وصله نی چسبه و ول وریا – این وصله نمی چسبه الکی کنده می شه

بارون پیوم ایدا زمین کشت ویبی – بارون پیام می فرستاد و زمین شروع به کشت می کرد

دنیا زر عطر و زاغ دینشت ویبی – دنیا پُر از عطر  و زاغ دینشت می شد

رِزقُ و روزی سایش سنگین نبی – رزق و روزی سایه ش سنگین نبود

سرپَرپَرین ریشَ در زمین نبی – سر پر پرین (استعاره از درخت) ریش در زمین نبود

جنگلی که روح وَ سر آدم ایبره – جنگلی که انبوهی و ابهت آن روح را از جسم آدمی جدا می کرد

ایگین من قالب دارَم ایبره – می گویند امکان دارد که روح انسان بعد از مرگ در قالب یک درخت برود (هر درخت یک انسان است)

جنگلی که پا  که پس پی دارش – جنگلی که پشت پا کرد درختانش را

لغی تَرَ اِشکَانا زر پی سارش – شاخه های خیسش (سبزش) را شکست زیر پای …

چه دونی لغَ مِسي اَره وانبو – چه می دونی این شاخه ها مانند دسته ی اره نشود

یا مِسی پرچمی سر نَنَ وانبو – یا دسته ی پرچمی بالای سر مادربزرگ نشود

دنیا بده بسون بهار زمسونه – دنیا بده و بستان است ، بهار زمستان است

ی رو درد عشق ی رو درد نونه – یک روز درد عشق است ، یک روز درد عشق است

پَر پَر پَر پَر پَر 

پَر پَر پَر پَر 

….

♫♫♫♫♫♫

متن اهنگ حمید پارسی به نام جنگل

♫♫♫♫♫♫

هوا گرم وابیده عرقت وت چیر ایکنه – هوا گرم شده و عرق ازت می چکه

خار خشونت آخر وت گیر ایکنه – خار خشونت آخر به تو اثابت می کند

و هیمه نیشهه شاخ و برگ بدی – به هیزوم نمی شه شاخ و برگ بدی

حقیقت باید نومش مرگ بنی – حقیقت باید اسمش رو مرگ بزاری

هممو کاسبیم ، همه زغال فروش – همه ی ما کاسب هستیم و زغال فروش

او همه دار و کوهه رهته کوش – آن همه درخت و کوه کجا رفتن!!!

گوسنیه دروس ، تشنیه دروس – گرسنه و تشنه هستی (از بی پولی) درست

تش بی دید نهادیه زِر زاگرس – آتش بدون دود گذاشتی زیر زاگرس (جنگلها رو نابود کردی)

تینه نیشهه وری طبیعت بوندی – نمی شه چشم روی طیبعت ببندی

زِر سایش بشنیُ بگیُ بخندی – زیر سایه ی آن بنشینی و بخندی

دنیا هم ینه ، یه دار یه اسمونی – دنیا همین هست یک درخت و یک آسمون

جسمیو جونی ریشه وُ بارونی – جسم و جانی ، ریشه و بارانی

یه دل خش که زر سایش بمونی – یک دل خوش که زیر سایش بمانی

دنیانَ تا ابد غم انگیز میکنیت – دنیا رو تا ابد غم انگیز نکنید

مکنیت مسازیت خدانه بشناسیت – نکنید ، نسازید ، خدا رو بشناسید (استعاره از اینکه نابود نکنید)

دار ایفهمه ایشا نیفهمیت – درخت می فهمد و شما نمی فهمید

تا عمر داریت هیلو نیبندیت – تا زنده هستید دیگه طاب نمی بندید (به درخت)

هيچ داري و ميل تو ميوه نيده – هیچ درختی به میل تو میوه نمی دهد

هيچ مغزي بي تلاش ايده نيده – هیچ مغزی بدون تلاش ایده نمی دهد

دنیا وری ، دنیا برَ – اگر تمام دنیا هم خراب بشود (دنیا به هم بریزد)

موج وری دریا برَ – اگر موج از دریا جدا بشه

اُو و اُو تکون نیخره – آب از آب تکون نمی خوره

بارون زدن یادت نَر  – بارون زدن یادت نره

دنیا وری ، دنیا برَ – اگر تمام دنیا هم خراب بشود (دنیا به هم بریزد)

موج وری دریا برَ – اگر موج از دریا جدا بشه

اُو و اُو تکون نیخره – آب از آب تکون نمی خوره

بارون زدن یادت نَر  – بارون زدن یادت نره

♫♫♫♫♫♫

ترجمه اهنگ لری جنگل

♫♫♫♫♫♫

كاش اندازی يه داري ارزش داشتمي – کاش اندازی یک درخت ارزش داشتم (فایده داشتیم)

بي گلي كه زِر پامه نرمش داشتمي – با خاکی که زیر پاهام هست نرمش داشتم (می ساختم)

دهسش بمال زبرینه حالیت ویبو – دستانت رو بهش بکش زبریش رو متوجه می شی (مانند دتسنا پینه بسته)

يه عمر زجر و سختي مه ریت ویبو – یک عمر زجر و سختی به صورتت برخورد می کنه

عمري كه تَرِس لغَنَ پِر پتي كنه – عمر (شخصی) که توانست شاخه رو عریان کند (نابود کند)

خوشا خوش وَ موقش قطی کنه – خودش به وقتش قطع می کند

هممو و‌َ شر اي اره خلاص ويبيم – همه ی ما از شر این اره خلاص می شویم

صب گه گهكون و خو راس ويبيم – صبح زود (خروس خون) از خواب بیدار می شیم

سَرو طبيعتمونه ، دريا دردمونه – سرو طبیعت ما هست و دریا درد ما هست

رنگ ريمونه رگُ ريشمونه – رنگ رخسارمون (صورت) نشان گر رگ و ریشه ی ما هست

نفس اينده امونت بچمونه – نفس آینده (استعاره از درخت) آینده فرزندمون هست

پسين ، غروب خط قرمزمونه – غروب خورشید خط قرمز ما است

دهس دهس بدیت و دره دریمو – دست به دست هم بدهید و از

رهنه چهنه بجوریت و نره نریمو – راه و چاه رو پیدا کنی تا از بی راهه نریم

گِرندَ خوش کورتر نبو واز ویبو – گره از خودش محکم تر نباشه اخر یک روز باز می شود

روزَ نیلیم بشینه تا دراز ویبو – نمی زاریم روز برود (خورشید غروب کند) تا دراز شود (ماندگار)

شعر.حمیدرضا صادقی(پارسی)