کسی که سَر زمین گِتو وابیده بو شک نکو که  دِلشی خو خونواده داشته بو، حساب کو اه لُر زبون بو دَ چه یه رو بارون یه رو بَجه، همیجا سیش حجه ای فرهنگه دهس کم نیگره و سیش دندون وَری جگر نهاده و نهاده عطر چی مو زنجفیله ماشینمو اسپِ اصیله دی و بومو بهترین دلیله دلیله مردلی که زنشونه دوس دارن سی شوخی وَ یک ایگن یم زن ذلیله ذلیله برنو ایله ،خوراکش مَتیله ،قسم که ایخره ایگو خدا وکیله وکیله اه ایشا هم ایطوریت سر دوریت ، سر دوریت. اه ای شعرَ سی ننه بنیتو ایگو بخدا خوب ایگو داره حقیقته ایگو کسی که تعریف داره حریف داره دایی جون دنیایه ایما دنیایه صبوری بی،در انظار مردم حضوری بی، زوری بی ،دیه گوری بی ، ولی نه ایطوری بی ای اهنگ اومده بو مهربونینه بده ای اهنگ اومده بو بودانه بده دوباره وَ بتم برکت صدانه بده یو یه طلبیه در انظار مردم یه زندگی که پسش چی بو بو بده وَ گِلِ بی بو یه زندگی که پسش چی بو گلستانه سعدی بو یکی وَ دوسلُم گپ مهلی ملوسی ایزه ایگو بی وِضو نیخُم دهس یارمَ بگرُم انگار نیت زندگیشَ تنظیم ایکه طوفان ذهنشه تبدیلَ نسیم ایکه خَندی خَشی اُفتاسَ بی وَ جونش مِزی خَشی رهته بی زِر زونش اِسمش اَبدال بی همیشه خوشحال بی دوا درمونه آدمِ گیجال بی ایگو شانس یَکِلی دَم حونی آدمَ ایزنه وقتی که آدم دار بخششه ویزنه حقیقت همه مو ایفهمیم چه خبره کلمه بارونیم شبکه خبره غیره خدا بدونه وَ تعریف بی آدمل چقه ایشه لذت بوری عزت بوری سیرت بوری صورت بوری قربون خدا برم آدمی خو طلایه یه زندگی که پسش چی بو بو بده وَ گلِ بی بو یه زندگی که پسش چی بو گلستانه سعدی بو آدمه میخ کوبش کنه وطهر دوا خوبش کنه مث جُملی بد مکو مترس بی زمین و زمون یه دهس

متن تراانه فرهنگ از پارسی