هر كي مث فرهادِ ديوونست هر كي مثِ مجنونِ بدبخته حتي اگه ليلي باهات باشه با جيب خالي عاشقي سخته با جيب خالي عاشقي سخته بايد باهم رو راست تر باشيم رفتن به نفعِ هر دوتامونه وقتش شده از خوابِ هم پاشيم نزديك شو در حد چن لحظه تو به چي دلبستي نميدونم معقولتر رفتار كن دختر من بچه ي ميدون خراسونم خطي به اسم فقر هر لحظه مرزي ميونِ قلبِ ما ميشه تو خونتون بالاي تهرانه تووي اتاقت شهر جا ميشه من با لباس کار میخوابم می خوابی و عین خیالت نیست کاری که حتی مزد سی روزش اندازه ی شلوار و شالت نیست ميترسم از بچه محلاتون هرجور شده ميخوان باهات باشن ماشيناي شاسي بلندي كه روي غرورم آب ميپاشن از زندگيِ خارج از قسمت توو واحدي پنجاهو يك متري با مادري كه با همه قهره غير از يه عكسو قوري و كتري دنيايِ من لبريزِ كابوسه خواباي من يك عمره رنگي نيست برگرد توو خوابِ خودت دختر آغوشِ من جاي قشنگي نيست